اساس روابط در زندگی معنوی، محبت است. گرچه نمی توان قدرت کلمات را نادیده گرفت اما محبت کردن تنها به این نیست که به دیگری بگوییم: " دوستت دارم "؛ " محبت واقعی " چیزی جز " ایثار و بخشش " نیست. محبت فرآیندی درونی است که اگر در زندگی رخ دهد، آثار معجزه آسایی در پی خواهد داشت. فردِ با محبت، از منافع خویش عبور کرده است و دیگران را برای خودشان می خواهد نه برای خودش. در این صورت، در مقابل محبت، از دیگران چیزی نمی خواهد و طلب کار آنان نمی شود.